|
سراج
فرهنگي اجتماعي خانواده
همه چیز با همه چیز قاطی شده. مثل غش در معامله. البته یک غش واقعی، یعنی ریختن آب در شیر، که نفهمی چقدر آب می خوری چقدر شیر! کاش پرتقال بریزن تو شیر، اینطور آدم می فهمه چقدر شیر خورده چقدر پرتقال. تازه اگر آب پرتقال هم بریزن خوبه، رنگش عوض میشه و لااقل می دونیم این شیره، اما یه شیر نارنجی. بدی این روزها اینه که اصلا نمیدونیم چی می خوریم! از کجا می خوریم! چه جوری می خوریم! امام علی (ع) در خطبه ی شقشقیه می فرمایند: "امان از روزی که حق و باطل با هم آمیخته شود." یه عمر یه راهی را می ریم و ادعا داریم راهمون درسته. اما آیا واقعا این جوریه؟ یعنی دقیقا می دونیم چقدر آب خورده ایم، چقدر شیر؟ وقتی همه چیز به هم آمیخته می شود، وقتی ظاهر و باطن یکی نیست، وقتی ریا و دوروئی موج می زند، یعنی دقیقا می دونیم چقدر آب خورده ایم، چقدر شیر؟ نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  آخرین مطالب پيوندها
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: